We klagen wat af op de werkvloer. De directeur snapt er niks van, de manager neemt steeds de verkeerde beslissing en de collega’s lopen de kantjes er vanaf. Wat we ons niet realiseren is dat we tijdens het klagen over anderen eigenlijk klagen over onszelf.

Als we vastlopen in onze eigen ambities, projecten of taken is wijzen naar anderen het makkelijkste wat er is, want stel je voor dat we de vinger naar onszelf moet wijzen. Het zou toch gek zijn om tegen jezelf te moeten zeggen dat je niet assertief genoeg was om tegen je directeur te zeggen dat hij er helemaal naast zat, niet het lef had om de beslissing van je manager ter discussie te stellen of stiekem jaloers bent op je collega’s omdat zij wel eerder naar huis durven gaan als het werk afgerond is, toch?

Stel jezelf eens de volgende vragen:

• Waar klaag ik over bij anderen?
• Welk gevoel roept deze frustratie bij mezelf op?
• Waar klaag ik dus eigenlijk over bij mezelf?
• Wat heb ik nodig om deze frustratie te overwinnen?
• Welke actie ga ik morgen nemen?

Voorbeeld

• Mijn manager is altijd druk met anderen
• Hij heeft geen aandacht voor mij
• Ik durf geen tijd van hem te claimen
• Ik moet zelf initiatief nemen om met hem te zitten
• Ik vraag ’s ochtends meteen of hij mee gaat lunchen

Als je voor langere tijd je klaagzang weet om te draaien naar jezelf en de juiste acties neemt zul je zien dat je naar verloop van tijd bevrijd raakt van alle negatieve energie.

Wouter Volkeri